حافظ وهبه از نویسندگان معروف وهابى، آراء و عقاید وهابیت را در امور کلى زیر خلاصه نموده است:
مبارزه و جنگ با بدعتها و منکرات، مخصوصاً چیزهایى که موجب شرک مى باشد از قبیل زیارت ،توسل، تبرک به آثار اولیاء، نمازگزاردن نزدیک قبر و افروختن چراغ براى قبور و نوشتن برروى آنها، حال براى زیارت بناى قبور و تعمیر ساختمانهابراى قبور نذر و ذجه و گریه بر آنها، قسم به غیر خدا، استمداد و استشفاء از غیرخدا و شفاعت طلبیدن از آنان و...

• عقاید وهابیت :

حافظ وهبه از نویسندگان معروف وهابى، آراء و عقاید وهابیت را در امور کلى زیر خلاصه نموده است:
1- بازگشت به کتاب خدا و سنت پیغمبرى و پیروى راه سلف صالح (صحابه پیامبر و تابعین) در فهمیدن آیات و احادیث و نرفتن به راه فلاسفه و متکلمان و صوفیه که همه آنها مخالف طریق سلف صالح است.

(از قبیل آیات و روایات مربوط به اعتقاد به رویت و اثبات جهت و جسم براى خدا و یا معصوم نبودن پیامبران قبل از بعثت و...). نقد این دسته افکار را مى توان در کتاب "الوهابیة والتوحید" آقاى کورانى ملاحظه نمود.

2- مبارزه و جنگ با بدعتها و منکرات، مخصوصاً چیزهایى که موجب شرک مى باشد از قبیل زیارت ،توسل، تبرک به آثار اولیاء، نمازگزاردن نزدیک قبر و افروختن چراغ براى قبور و نوشتن برروى آنها، حال براى زیارت بناى قبور و تعمیر ساختمانهابراى قبور نذر و ذجه و گریه بر آنها، قسم به غیر خدا، استمداد و استشفاء از غیرخدا و شفاعت طلبیدن از آنان و...

3- مبالغه نکردن و غلو ننمودن درباره پیغمبر و اولیاء بویژه پس از مرگ و در نظر نگرفتن نیروهاى و امداهاى غیبى و فوِق العاده براى آنان و موثر نبودن و یا فقدان ارتباط ارواح آنان با این دنیا

آنچه در فوِق اشاره گردید خلاصه اى بود از افکار و عقاید وهابیت که با توجه به بناى نوشتار بر اختصار نگاشته شده و براى آشنایى بیشتر مى توان به کتابهاى "منهاج السنت"، "مجموعه الرسائل الکبرى" "الفتادى الکبرى"، "الجواب الباهر فى زوار المقابر" و "الرد على الاختایى" از ابن تمیمه، کتابهاى "التوحید" "المهدیة النسیه"، "خلاصة الکلام"، "کشف الشبهات عن خالق الارض و السموات" و رساله "اربع قواعد" از محمدبن عبدالوهاب، کتاب "تطهیر الاعتقاد" محمدبن على شوکانى صنعانى و یا" ابن تمیمه حیاته و عصره و ارائه و فقه" از محمدابوزهره و بالاخره "حیات شیخ الاسلام ابن تمیمه" از محمدالبیطار مراجعه نمود.

ادامه مطلب...

امروز در روی زمین، کسی که مانند پیغمبر اکرم(ص) و امامان پیشین(ع) آگاه و عالم به همة علوم قرآن باشد، غیر از امام عصر ـ صلوات الله علیه ـ وجود ندارد و بعد از این نیز تا روز قیامت کسی نخواهد بود. این خاندان، راسخان در علم‌اند. پس اگر تفسیر قرآن از غیر راه اهل‌بیت (ع) باشد، باطل و مردود است.

بعضی از امور، در زمرة محکات (امور تردید ناپذیر) قرآن و سنت خاتم پیامبران(ص) شمرده می‌شود، در حالی‌که ممکن است غبار زمان و نسیان بر آن نشسته باشد؛ مانند فرمودة رسول خدا(ص) در حدیث گران‌سنگ ثقلین که عالمان هر دو مذهب ـ عامه و شیعه ـ آن را به طور اجماع قطعی الصدور می‌دانند. آن حضرت در حدیث ثقلین بیان فرمودند:

إنّی تارکٌ فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی ـ أهل بیتی ـ ما إن تمسّکتم بهما لن تضلّوا و لن تزلّوا.
من در میان شما دو چیز سنگین گران‌بها را به جا می‌گذارم؛ کتاب خدا و عترت ـ  اهل بیت ـ ام. مادامی که به آن دو چنگ بزنید، هرگز گمراه نخواهید شد و هرگز نخواهید لغزید.

ادامه مطلب...

سال‏ها پیروى مذهب رندان کردم = تا به فتوى خرد حرص به زندان کردم
من به سرمنزل عنقا نه به خود بردم راه = قطع این مرحله با مرغ سلیمان کردم*
سایه‏اى بر دل ریشم فکن اى گنج روان = که من این خانه به سوداى تو ویران کردم
توبه کردم که نبوسم لب ساقى و کنون = مى‏گزم لب که چرا گوش به نادان کردم **
در خلاف آمد عادت بطلب کام که من = کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم
نقش مستورى و مستى نه به دست من و توست = آن چه سلطان ازل گفت بکن آن کردم
دارم از لطف ازل جنت فردوس طمع = گر چه دربانى میخانه فراوان کردم
این که پیرانه سرم صحبت یوسف بنواخت = اجر صبریست که در کلبه احزان کردم
صبح خیزى و سلامت طلبى چون حافظ = هر چه کردم همه از دولت قرآن کردم
گر به دیوان غزل صدرنشینم چه عجب = سال‏ها بندگى صاحب دیوان کردم

*:

سوره مبارکه نمل، آیات 20، 22 و 28.

**:

سوره مبارکه نساء، آیه 18

سوره مبارکه شوری، آیه 25

زنان الگو از نظر قرآن (1)

اگر انسان وارسته شد مى‏تواند الگوى دیگر انسانها قرار گیرد. اگر مرد باشد الگوى مردم است نه مردان، و اگر زن باشد باز الگوى مردم است نه زنان. این مطلب را قرآن کریم به صورت صریح روشن کرده و چهار زن را به عنوان زن نمونه (دو نمونه خوب و دو نمونه بد) ذکر مى‏کند.
زن، چه بد و چه خوب نمونه زنان نیست، زن نمونه است. فرق است ‏بین این دو مطلب که اگر زن خوب شد، آیا نمونه زنان مى‏باشد یا زن نمونه است؟ چه این که مرد، اگر خوب شد، نمونه مردان نیست ‏بلکه مرد نمونه است.

قرآن کریم مى‏فرماید: آن که خوب است نمونه مردم است نه نمونه مردان. و زن خوب، نمونه زنان نیست، بلکه زن نمونه است، چه این که زن بد، نمونه زنان بد نیست، بلکه نمونه انسانهاى بد است.

ادامه مطلب...

ویل دورانت (دانشمند، محقق و مورّخ معاصر ):

در قرآن، قانون و اخلاق یکى است، رفتار دینى در قرآن، شامل رفتار دنیوى نیز هست، و همه امور آن از جانب خدا و به طریق وحى آمده است. قرآن شامل مقرّراتى در خصوص ادب، تندرستى، ازدواج، طلاق، رفتار با فرزند و برده و حیوان، تجارت، سیاست، ربا، امور صناعت، مجازات، جنگ و صلح است... مدت چهارده قرن، قرآن در حافظه اطفال مسلمانان محفوظ مانده خاطرشان را تحریک کرد، اخلاقشان را فرم داده و قریحه صدها میلیون مرد را صیقلى کرده است.

تاریخ تمدن ویل دورانت، جلد 11، صفحه 54

ماهیت مرگ از دیدگاه قرآن

همه دوست دارند که به بهشت بروند، اما کسی دوست ندارد که بمیرد.

علل نگرانی و ترس از مرگ چیست؟ قرآن کریم چه توصیفی از پدیده مرگ دارد؟

در این نوشتار سعی شده تا به این سؤالات پاسخی مناسب براساس آموزه های دینی داده شود.

ادامه مطلب...

امام حسین علیه السّلام فرمودند:

کتاب خدای عزّوجل، دارای چهار بخش است: عبارت ظاهر، اشاره، لطایف و حقایق. عبارت ظاهر برای عوام، اشارت برای خواص، لطایف برای اولیاء و حقائق برای انبیاء است.

بحار الانوار، ج 92، ص 20

خیز تا خرقه صوفى به خرابات بریم = شطح و طامات به بازار خرافات بریم
سوى رندان قلندر به ره آورد سفر = دلق بسطامى و سجاده طامات بریم
تا همه خلوتیان جام صبوحى گیرند = چنگ صبحى به در پیر مناجات بریم
با تو آن عهد که در وادى ایمن بستیم = همچو موسى ارنى گوى به میقات بریم*
کوس ناموس تو بر کنگره عرش زنیم = علم عشق تو بر بام سماوات بریم
خاک کوى تو به صحراى قیامت فردا = همه بر فرق سر از بهر مباهات بریم
ور نهد در ره ما خار ملامت زاهد = از گلستانش به زندان مکافات بریم
شرممان باد ز پشمینه آلوده خویش = گر بدین فضل و هنر نام کرامات بریم
قدر وقت ار نشناسد دل و کارى نکند = بس خجالت که از این حاصل اوقات بریم
فتنه مى‏بارد از این سقف مقرنس برخیز = تا به میخانه پناه از همه آفات بریم
در بیابان فنا گم شدن آخر تا کى = ره بپرسیم مگر پى به مهمات بریم
حافظ آب رخ خود بر در هر سفله مریز = حاجت آن به که بر قاضى حاجات بریم

* :

سوره مبارکه بقره، آیه 260

سوره مبارکه اعراف، آیه 143

سوره مبارکه طه، آیات 11، 12، 17، 67 و 70

سوره مبارکه قصص، آیه 30

رسول خدا (ص) فرمودند:

من نخستین کسى هستم که روز قیامت با کتاب و اهل بیتم بر خداى عزیز و جباّر وارد مى‏شوم، سپس امّتم وارد مى‏شوند، آنگاه از ایشان مى‏پرسم با کتاب خدا و اهل بیتم چه کردید؟.

(اصول کافى، جلد 4، صفحه 400)

با توجه به همین حدیث و فرمایشات مشابه بزرگواران،  باید همه سعیمون را بکنیم که به هر دوی اینا متمسک بشیم و از هیچ کدوم جدا نشیم.

آیت اللَّه العظمى بهجت تو کتاب "به سوى محبوب"، این جور بیان کردند که:

((از خدا بخواهیم که ما را از قرآن جدا نکند، همچنین از خدا بخواهیم ما را از عترت جدا نکند که عترت با قرآن است و قرآن نیز با عترت است. اگر کسى یکى از این دو تا را نداشته باشد هیچ کدام را ندارد. ما از عترت و قرآن نمى‏توانیم دورى کنیم، اگر دورى کنیم، در دامن گرگها مى‏افتیم و خدا مى‏داند آیا بعد از اینکه سرها شکست و دستها بریده شد و بلاها به سرمان آمد، از دستشان نجات مى‏یابیم یا خیر؟ ملتفت باشید شما را از این دو اصل بیرون نبرند.))

با سلام به دوستان

به امید قبولی طاعات در ماه مبارک رمضان و تبریک عید سعید فطر

از این به بعد یه بخش دیگه هم به مطالب این وبلاگ اضافه میشه که فکر می کنم واسه شما بچه شیعه‏ها خیلی جالب و ان شاء الله مفید باشه به نام "قرآن و عترت".

تو این بخش یه سری مطالب مربوط به ارتباطِ جدایی ناپذیر این دو یادگارِ پیامبر عزیزمون (ص) قرار میدم.

دیدم نمیشه تو وبلاگ این همه بحث قرآنی باشه، ولی از ائمه حرفی نباشه. همونطوری که آیت الله بهجت تو یکی از سخنرانیاشون فرمودند که:

((اگر کسى بگوید: ما قرآن را مى‏خواهیم، ولى با اهل بیت کارى نداریم و حسبنا کتاب اللَّه، (سخن عمر بن خطاّب در پاسخ فرمایش رسول اکرم (ص) در هنگام رحلت از دنیا. ر. ک: بحار الانوار، جلد 22، صفحه 473، روایت 21)، در پاسخ مى‏گوئیم: آیا همان کتاب اللَّه که در آن الا المودة فى القربى وجود دارد را مى‏گوئید؟ آیا مى‏شود گفت کارى به اهل بیت نداریم؟ کتاب اللهى را که مى‏گوید: الْیوْمَ أکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ وَ أتْمَمْتُ عَلَیکُمْ نِعْمَتى وَ رَضیتُ لَکُمُ اْلإِسْلامَ دیناً  (سوره مائده، آیه 3)، مى‏گوئید؟ آیا این بدون اکمال، بدون ولایت اهل بیت مى‏شود؟ آن قرآن را مى‏گوئید که مى‏فرماید: إنَّما وَلِیکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یقیمُونَ الصَّلاةَ وَ یؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکِعُونَ (سوره مائده،  آیه 55). بله، اگر در قرآنِ شما این آیه ها نباشد ممکن است.))

امیدوارم بتونم مطالب در خور توجهی واستون بذارم و خوشحال میشم که از نظراتتون مطلع بشم.

شاد و پیروز در کنار قرآن و عترت باشید.